Ένα video της Διεθνούς Αμνηστίας που πρέπει όλοι να δουν

16ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ

16^ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ

6-7-8 Ιουλίου, Άλσος Γουδί 

Το 16^ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ θα γίνει και φέτος στο Άλσος Γουδί στις 7,8 και 9 Ιουλίου. Με κεντρικούς άξονες την οικονομική κρίση, τη διεύρυνση του καθεστώτος επισφάλειας και την άνοδο της ακροδεξίας αλλά και την μαζική διάθεση αντίστασης, την αλληλεγγύη και τους κοινούς αγώνες ντόπιων και μεταναστών. Το φετινό Φεστιβάλ δεν θα είναι μόνο μια γιορτή. Θα είναι μια πράξη αντίστασης στο φόβο και την ανασφάλεια, θα είναι ένα εργαστήρι συνύπαρξης και αλληλεγγύης.

Στο φεστιβάλ συμμετέχει με η ΠΟΡΕΙΑ ΑΡΙΣΤΕΡΗ.

Ακόμα ένα ρατσιστικό μαχαίρωμα – βίντεο

Μία ομάδα φασιστών μπαίνει στο σταθμό Αττικής το βράδυ της Κυριακής και μαχαιρώνει ένα μετανάστη. Η επίθεση αποτυπώνεται σε βίντεο που αναρτάται στο youtube. Ο άντρας που τραβά το βίντεο παριστάνει ότι μιλά στο τηλέφωνό του για να μην κινήσει υποψίες ότι καταγράφει τη δολοφονική απόπειρα. Σύμφωνα με το Βήμα, αυτόπτες μάρτυρες αναφέρουν ότι οι δράστες ήταν Χρυσαυγίτες και η επίθεση έγινε γύρω στις 23:30.  Η ύπαρξη κλειστού κυκλώματος και η παρουσία σεκιουριτάδων – η στάση των οποίων φλερτάρει εμφανώς με τη συνέργεια- αυτοπτών μαρτύρων της ρατσιστικής επίθεσης καθιστά προφανή την ύπαρξη περισσότερων στοιχείων από όσα μπορεί κανείς να διακρίνει στο βίντεο.

Πιστεύω ότι η αηδία που προκαλεί η ρατσιστική βία απέναντι σ’έναν ανυπεράσπιστο άνθρωπο που γίνεται στόχος 10-15 νεοναζιστικών πιθήκων, με μόνο κριτήριο το χρώμα του δέρματός του, δεν μπορεί να υπογραμμιστεί από κανενός είδους σχολιασμό. Είτε τη νιώθεις παρακολουθώντας το βίντεο, ή έχεις αποκτηνωθεί τελείως.
Αλλά ας σταθώ σε μερικά σημεία αυτού που βλέπω:

0:02-0:10 Μαυροφορεμένος κουβεντιάζει με σεκιουριτά.

0:30 Δεύτερος σεκιουριτάς που βρίσκεται κοντά στις σκάλες, κοιτάζει από την άλλη και μάλλον απομακρύνεται τη στιγμή που η συμμορία των φασιστών μαζεύεται γύρω από το μετανάστη που έχει σταματήσει.

0:34-0:35 O τελευταίος που φτάνει στον τόπο της επίθεσης. Φοράει μπλούζα ΕΚΑΜ και ίσως είναι μικρός. Ο ρόλος του στη συμμορία είναι μάλλον αυτός του παρατηρητή – για την ώρα, ίσως. Αντίθετα, ο γεροδεμένος με το ξυρισμένο κεφάλι πρόκειται να πρωτοστατήσει στην επίθεση.

0:39-0:41 Ο σεκιουριτάς που είδαμε στην αρχή κατεβαίνει και στέκεται σε σημείο απ’όπου μπορεί να παρακολουθήσει όσα συμβαίνουν, χωρίς όμως να νιώθει την ανάγκη να κρατήσει «αποστάσεις ασφαλείας» από τη δολοφονική συμμορία. Πολύ απλά, δεν αισθάνεται ότι απειλείται.

0:42 – Θα μας πάρουν οι κάμερες! – Ρίξτου!

0:46 – Bοήθεια! – Σκάσε ρε!

0:52 – Eδώ είναι ελλάδα ρε!

0:54 – Mήτσο πέτα το (;)

0:58 – Mας παίρνουν οι κάμερες, μαλάκα

1:00 – Μαλάκα, του’μπηξες το μαχαίρι; – Μαλάκα, μπήκε μέσα όλο

1:10 – Σπάστε, σπάστε ρε…

Κι έχουμε πια καταγεγραμμένη μία από τις δεκάδες ρατσιστικές επιθέσεις της εγκληματικής οργάνωσης που κατεβαίνει στις εκλογές ανενόχλητη. Ένα ντοκουμέντο που μέχρι τώρα πέρασε κάτω από το χαλί, μια και απ’όσο είδα, κανένα κανάλι δεν έκρινε αυτή τη δολοφονική επίθεση άξια αναφοράς, ή μάλλον δεν έκρινε ότι άξιζε να ενοχλήσει τους ταχύτατα εκφασιζόμενους θεατές του με την παρουσίαση μίας σκηνής ρατσιστικής φρίκης της Ελλάδας του 2012, όπου τέτοιες απόπειρες δολοφονίας παραμένουν προκλητικά ατιμώρητες.

CrippleHorse

Ακόμα ένα ρατσιστικό μαχαίρωμα – βίντεο

Αναδημοσίευση από //Παραλληλόγραφο//

Ο «φιλόξενος» έλληνας

Μαύροι, λευκοί, ασιάτες, αφρικάνοι και ευρωπαίοι. Τι μας κάνει καλύτερους από άλλους; ΑΠΟΛΥΤΩΣ  τίποτα!

Κάθε άνθρωπος πέρα απο κάποια εξωτερικά ιδιώματα έχει την ικανότητα να αγαπά, να δημιουργεί, να σκέπτεται και να θαυμάζει τον κόσμο στον οποίο ζει.

Ο κάθε λαός όταν θέλει να στραφεί στον ρατσισμό το κάνει βρίσκοντας διάφορους τρόπους για να δικαιολογήσει το φαινόμενο αυτό. Η ναζιστική Γερμανία είχε προφασιστεί την γενετική καθαρότητα. Η  Κου Κλουξ Κλαν που εδρασε στην Αμερική την υπεροχή των λευκών έναντι των άλλων φυλών.Εμείς εδώ στην Ελλάδα όταν έχουμε κρούσματα ρατσισμού τα αιτολογούμε με το πρόσχημα της καταγωγής μας και της ένδοξης ιστορίας μας.

Ο ρατσισμός λοιπόν είναι ένα κοινωνικό φαινόμενο που δεν θα μπορούσε να λείπει από την ελληνική κοινωνία όπου ζούμε. Νομίζουμε ότι γεννηθήκαμε στον γεωγραφικό χώρο που  δημιουργήθηκε ο πολιτισμός και ότι τίποτα δεν είναι πανω από εμάς.

Ψάχνοντας, όμως, πίσω στην ιστορία θα μπορέσει κανείς να δει ότι τα πρώτα σημάδια του αρχαίου πολιτισμού ήταν στην περιοχή που τώρα ονομάζουμε Κίνα περίπου πέντε χιλιετίες πίσω.  Συνεχίζοντας αυτή την έρευνα θα μάθουμε ότι ούτε ο Αριστοτέλης ούτε πολλές γνωστές προσωπικότητες του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού (χωρίς να υποβαθμίζεται το έργο τους)  θεωρούνται οι εφευρέτες της γραφής.

Ο μύθος του φιλόξενου έλληνα ο οποίος είναι πρόθυμος να βοηθήσει τους ξένους είναι καιρός  να αναθεωρηθεί. Από τη μία, είμαστε φιλόξενοι σε αυτούς που θα δώσουν δουλειά στον έλληνα, δηλαδή στους τουρίστες. Από την άλλη, άνθρωποι που έρχονται στην Ελλάδα για να βρουν δουλειά όπως Πακιστανοί και Αλβανοί (δεν θέλω να θίξω το ποιός τους εκμεταλλεύεται και τους ‘πετάει’ στην Ελλάδα) περιθωριοποιούνται από την κοινωνία ως σφετεριστές της εργασίας που ο έλληνας έχει τόσο ανάγκη άλλα δεν θα δούλευε εκεί γιατί την θεωρεί μπαναλ. Γινόμαστε φιλόξενοι ,λοιπόν, μόνο σε αυτούς από τους οποίους περιμένουμε να μας δώσει τα ζεστά του λεφτά.

Αν είχαμε τη διάθεση να μάθουμε τα προτερήματα και τα ελλατώματα του άλλου ο κόσμος θα ήταν πιο όμορφος χωρίς πολέμους, χωρίς να σκεφτόμαστε πως θα διώξουμε τους μετανάστες.

Δημοσιεύτηκε στον Λαμπτήρα Πυρακτώσεως (τεύχος 4ο, Νοέμβρης 2009)

Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης απαντά στο “We blame you!”

01.03.2012

We blame you, you know, μου είπε ένας Άγγλος στο Λονδίνο. Εννοούσε πως οι Έλληνες κάνουμε ζημιά στις οικονομίες των άλλων χωρών της Ευρώπης. Με την κυκλοφορία της συλλογής “Local Stranger” στο εξωτερικό, θα πέφτω συχνά πάνω σε τέτοιου είδους ατάκες ξένων δημοσιογράφων.

Τι να απαντήσω; Τι να του πω; Πως οι αποικιοκράτες παππούδες του συμπεριφέρονταν στους Kύπριους δικούς μου σαν να ήταν ζώα, επειδή ήταν βοσκοί και δεν είχαν μπάτλερ; Πως η βασίλισσά του, αυτή η γιαγιά με τα καταπληκτικά καπέλα, όταν ήταν νέα υπέγραφε με το χέρι της θανατικές καταδίκες παιδιών 19 και 20 χρονών που πάλευαν να ελευθερώσουν τον τόπο τους; Να του πω για την εξωτερική πολιτική της χώρας του, που τεχνητά προκάλεσε το μίσος μεταξύ των Ελληνοκυπρίων και των Τουρκοκυπρίων, άνοιξε με το ζόρι την όρεξη στην Τουρκία για την Κύπρο και με τη βοήθεια της αστείρευτης δικής μας λεβεντομαλακίας δημιούργησε το Κυπριακό πρόβλημα, με χιλιάδες νεκρούς, αγνοούμενους και πρόσφυγες;

Να του πω για τον εμφύλιο εδώ στην Ελλάδα και για τον ρόλο που έπαιξε η εξωτερική πολιτιτική της χώρας του; Για τη σύμπραξη με τους ηττημένους Γερμανοτσολιάδες και κάθε λογής δοσίλογους εναντίων όσων αγωνίστηκαν για την ελευθερία στο βουνό; Για το πώς εκμεταλλεύτηκαν την εγκεφαλική σκλήρηνση και τον επαρχιωτισμό της εδώ κομμουνιστικής ηγεσίας προκειμένου να ξεφορτωθούν μια και καλή το πιο δημιουργικό και αλτρουιστικό κομμάτι της χώρας; Πως από τότε επικράτησαν εδώ οι βολεψάκιδες, οι παρτάκιδες και οι ελληνάρες χωρίς Ελλάδα – αυτοί που όταν λένε «αγαπώ την πατρίδα μου» εννοούν στην καλύτερη περίπτωση «αγαπώ τον εαυτό μου» ή ακόμα «μισώ όλους τους άλλους» – φέρνοντας τη χώρα σήμερα στην καταστροφή;

Ας μη μιλήσω για τη Γερμανία, μη σας κουράζω με τα αυτονόητα…

“We blame you!” Έλα τώρα Robert, behave yourself να πούμε, μην κάνεις σαν παιδί! Κι εγώ σας κατηγορώ άμα είν’ έτσι.

Οι εταιρείες και οι κυβερνήσεις σας ανέθρεψαν και στήριξαν τη διαφθορά μας, προκειμένου να μας πουλήσουν σε διπλή τιμή τα άχρηστα, μισοχαλασμένα όπλα, τα φάρμακα και τις τηλεπικοινωνίες τους. Έστησαν Ολυμπιάδες. Η δική μας κόστισε διπλάσια από του Σίδνευ, το είπε τότε υπουργός μας, υπερήφανος, σε ξένο κανάλι. Κι όταν ρωτήθηκε ο υπουργός στη συνέχεια: «Εννοείτε πως αυτά πληρώνονται με ξένα κεφάλαια;» απάντησε παρεξήγημένος (έχουμε και μια αξιοπρέπεια!), «Όχι! Αποκλειστικά με δικά μας χρήματα. Θα μάθουμε πόσα ακριβώς μετά το πέρας των αγώνων»! Τα πλήρωσε το κράτος, δηλαδή εμείς, δηλαδή τα εγγόνια μας. Κι εμείς φωνάζαμε «Ζήτω» και «Γεια». Και στήναμε ωραίες τελετές έναρξης και λήξης. Γραφείο τελετών!

“We blame you!” Και οι δύο παππούδες μου σκοτώθηκαν στον πόλεμο. Δεν άκουσα ποτέ τους γονείς μου που μεγάλωσαν πάμφτωχοι και ορφανοί, ούτε τις πρόσφυγες, χήρες γιαγιάδες μου να κατηγορούν συνολικά τους Γερμανούς, τους Άγγλους, τους Τούρκους ή τους Βούλγαρους. Είχαν μια σιωπή, μια βαθιά γνώση πως ο άνθρωπος, από όπου και αν κατάγεται, κρύβει μέσα του τον άγγελο μα κρύβει και το θηρίο. Το ταϊζει κρυφά, το κρύβει πίσω από χαμόγελα και ανέξοδες καλοσύνες, το καταπιέζει όταν ενοχλεί την καθημερινότητα και το ελευθερώνει όποτε οι συνθήκες το επιτρέπουν. Εκτός κι αν η καλλιέργεια και η ηθική του υπερισχύσουν. Μα, να ανοίξω φιλοσοφική συζήτηση;

Όχι. Τότε; Ας πάω στα «επουσιώδη». Να πω για τις αηδίες που η δική σας show-business μάς πούλησε δεκαετίες τώρα; Για τόσες ανοησίες της ποπ, της ροκ και των «charts» που μας τάισαν με το ζόρι; Που για κάθε τραγούδι της προκοπής αναγκαστήκαμε να αγαπήσουμε κι ένα σακί σκουπιδοτράγουδα και να συνδέσουμε τις εφηβείες και τις ζωές μας μαζί τους; «Και τι με νοιάζει, θα μου πει, αν εσύ έχαφτες τις αηδίες που σου πουλούσαν οι δισκογραφικές και τα ραδιόφωνα; Ας μην τις άκουγες. Είναι ανάγκη να σας φταίνε πάντα οι άλλοι;»

Καλά, θα πω για τα δικά μας: Έχεις δίκιο Robert, ότι κι αν πεις λίγο είναι. Η πρώτη μας βουλή είχε μέσο όρο 200 βαφτιστήρια ανά βουλευτή. Ήμασταν χαλασμένοι εξ αρχής. Ο εμφύλιος μεταξύ των Ελλήνων κατά την επανάσταση στοίχησε περισσότερους νεκρούς απ’ ότι ο αγώνας ενάντια στους Οθωμανούς. Βαφτίσαμε τον Ιταλό Καποδίστρια Έλληνα και μετά τον σκοτώσαμε γιατί δεν είχε τα κουσούρια μας. Όσο αίμα κι αν χύσαμε, όσους Θούριους κι αν ψάλαμε, όσες ηρωικές Εξόδους κι αν επιχειρήσαμε, τελικά εσείς μάς κάνατε κράτος, για να κάνουμε τις δουλειές σας. Το ένα από τα τρία πρώτα κόμματα της νέας μας χώρας, αυτό που ουσιαστικά επικράτησε, λεγόταν «Αγγλικό». Αυτό τα λέει όλα. Ποια ιδεοληψία μάς έκανε να πιστέψουμε πως μπορούμε να σηκώσουμε κεφάλι; Χάσατε ευγενή παιδιά εδώ Robert, το ξέρω. Ποιητές, ουτοπιστές, οξφορδιανούς αρχαιογνώστες, έφηβους φιλέλληνες, Έλληνες εξ αναγνώσεως, Πλατωνιστές όταν κανείς δεν είχε ακούσει για Πλάτωνα στα λημέρια μας για αιώνες. Εμείς ήμασταν αναλφάβητοι Αρβανίτες, Βλάχοι, Τουρκόγυφτοι, Τουρκόφωνοι, Πομάκοι, Σλαβομακεδόνες, Τσάμιδες. Εσείς βυθίσατε στο Ναβαρίνο, εσείς μας δώσατε κράτος, εσείς μας κάνατε Έλληνες. Εμείς απλώς κερδίσαμε το κύπελο στο ποδόσφαιρο και βγήκαμε να δείρουμε Αλβανούς.

Μπα, όχι, αυτά τα λέμε μεταξύ μας, δεν είναι για ν’ ακούγονται παραέξω, μετατρέπονται αυτομάτως σε υπερβολές και σε ψέματα όταν βγαίνουν απ’ το σπίτι. Θα του πω άλλα:

Μη νομίζεις πως περνούσαμε ζωή και κότα τόσα χρόνια Robert! Δεν ήταν παράδεισος το να κοιμάσαι σε ράντζο στο διάδρομο, εγχειρισμένος. Ούτε το να είσαι άτομο με αναπηρία και να σού είναι αδύνατον να κινηθείς στις πόλεις μας. Ούτε το να πληρώνεις «περαίωση» στην εφορία, θεωρούμενος απατεώνας εξ ορισμού. Ούτε το να οδηγείς και να πεθαίνεις στους δρόμους μας. Ούτε το να γεννάς με καισαρική για να βγάλει κάνα φράγκο παραπάνω ο μαιευτήρας και να ταϊζει γάλα σκόνη το παιδί σου για να πάρει προμήθεια. Ούτε το να μη βρίσκεις το δίκιο σου στα δικαστήρια. Ούτε το να κυβερνιέσαι από όσους μας κυβέρνησαν. Ούτε το να ζεις στην ασχήμια όπου ο καθένας έχτιζε ότι να ‘ναι όπου να ‘ναι. Ούτε το να είσαι παιδί χωρίς παιδεία και χωρίς χρόνο, με πέντε ιδιαίτερα τη μέρα, με άγχος και κατάθλιψη. Ούτε γέρος χωρίς ουσιαστική περίθαλψη και σύνταξη, να περιμένεις να πεθάνεις μπροστά στην τηλεόραση. Ούτε και το να είσαι Αιγυπτιώτης, Κύπριος, Μικρασιάτης, Ηπειρώτης, Ίμβριος ή Πόντιος ήταν πάντα ευχάριστο. Γι’ αυτό μη λες πως γλεντούσαμε τη ζωή μας τόσα χρόνια με δανεικά. Τα δανεικά τα έδιναν οι διαφθορείς των κυβερνήσεων και των εταιρειών σου και τα έτρωγαν οι διεφθαρμένοι δικοί μας δικοί τους. Και θησαύριζαν οι δυνατοί μέσα απ’ τη μιζέρια και τον εξευτελισμό μας και σήμερα θέλουν κι άλλο.

Τώρα, το πώς γίνεται αυτή η πλούσια και αδιάφθορη χώρα σου, ενώ ρούφηξε το αίμα αποικιών τόσα χρόνια, να χρωστά κι αυτή, το γιατί σού κόβονται οι παροχές στην παιδεία, οι κοινωνικές ασφαλίσεις, οι μισθοί και η πρόνοια, το γιατί έχεις χρόνια τώρα άστεγους κάτω απ’ τις γέφυρες, πεινασμένους στο δρόμο και αναλφάβητους το 2012, αυτό είναι άλλο, τεράστιο, παγκόσμιο θέμα που καλό θα ήταν να ψάξουμε όλοι μαζί. Δεν πηγάζει από την κατάσταση στην Ελλάδα. Μη μας κατηγορείς λοιπόν για όσα δεν φταίμε.

Αν θέλεις να μας κατηγορήσεις, κατηγόρησέ μας για την έλλειψη οργανωμένης άμυνας απέναντι σε μια επίθεση πρωτοφανή αλλά αναμενόμενη. Κατηγόρησέ μας που βρεθήκαμε ανέτοιμοι, επαρχιώτες αδικτύωτοι, αυτιστικοί, ομφαλοσκόποι, χασομέρηδες, μια πόλη ανοχύρωτη μπροστά στην προαναγγελθήσα επέλαση του τέρατος. Και κατηγόρησε και λίγο τον εαυτό σου, που αντί να συμπονέσει τον δοκιμαζόμενο φτωχόκοσμο της Ελλάδας, γλύφει μισοκοιμισμένος την καραμέλα που του πουλούν οι αγορές, τα περιοδικά των εκδοτών και οι ρατσιστικές αναλύσεις των καναλιών, περιμένοντας τη σειρά του. Σου λένε κάθε μέρα για την ελληνική τεμπελιά, για την ελληνική διαφθορά, για την ελληνική ψευτιά. Την αλήθεια που δεν σου λένε θα σου την πούμε εμείς: Ετοιμάσου να χάσεις όσα νομίζεις πως έχεις. Γιατί θα τα χάσεις όλα!

Και μην πεις “αυτά δεν γίνονται!” Κι εμείς τέτοια λέγαμε. Και σήμερα βρεθήκαμε χωρίς γη κάτω απ’ τα πόδια μας. Αύριο θα έρθει η σειρά σου. Όταν λοιπόν θα σου στερούν τη σύνταξή σου, τα χρήματα που κέρδισες με ιδρώτα και με απουσία από τα παιδιά σου και τους έδωσες να σου φυλάξουν, όταν δεν θα ‘χεις γιατρό να γιατρευτείς, σπίτι να κοιμηθείς, πρόνοια να προνοήσει, φαϊ να φας, τραγούδι να τραγουδήσεις, τότε να μας κατηγορήσεις διπλά. Γιατί εμείς ανοίξαμε την Κερκόπορτα.

Η ευθύνη μας δεν είναι μόνο πως δημιουργήσαμε χρέος, πως κλέψαμε τον τόπο μας, πως χτίσαμε αυθαίρετα, πως πληρωθήκαμε μαύρα, πως πήραμε και δώσαμε φακελάκια, πως ψηφίσαμε ζώα, πως λαδώσαμε, πως παντρευτήκαμε σε πισίνες με πυροτεχνήματα και λιμουζίνες ενώ χρωστούσαμε, πως κάψαμε πεντοχίλιαρα στα σκυλάδικα, πως θελήσαμε το βουλευτή και τον καλλιτέχνη να εκπροσωπούν τη φτηνότερη και πιο αντιαισθητική πλευρά μας. Εννοείται πως φταίμε για όλα αυτά και άλλα. Όμως η πραγματικά μεγάλη ενοχή μας απέναντί σου είναι πως κάναμε την αρχή για να ρουφήξουν σε λίγο και το δικό σου αίμα.

Η υποχρέωση μας σήμερα είναι να παλέψουμε για τα παιδιά σου. Και η δική σου υποχρέωση είναι να παλέψεις για τα δικά μας. Μόνο έτσι γίνεται.
Τα υπόλοιπα είναι ανοησίες.

Ακούς εκεί we blame you! Ηλίθιε!

Αναδημοσίευση από την προσωπική ιστοσελίδα του Αλκίνοου Ιωαννίδη

Απόφαση Δ.Σ. Συλλόγου Φοιτητών Νομικής Αθήνας 8/11/2011

Σήμερα 8/11/11 διμοιρία των ΜΑΤ και δημοτική αστυνομία επιτέθηκε με δολοφονικό τρόπο σε μετανάστες που βρίσκονται στην οδό Ακαδημίας και στο παρκάκι της Νομικής, χώροι Ασύλου. Η φασιστιική επίθεση των ΜΑΤ με προεξάρχοντα και επιτηρητή της επιχείρησης τον δήμαρχο Καμίνη αποτελεί ξεκάθαρη άσρη Ασύλου (έντρομοι οι φοιτητές της ΝΟΠΕ παρακολούθησαν για ένα δεκάλεπτο τους τραμπούκους δολοφόνους των ΜΑΤ να ανοίγουν κεφάλια μεταναστών στην είσοδο της Νομικής σχολής βάζοντας σε κίνδυνο περαστικούς και φοιτητές). Η τρομοκρατική επίθεση των ΜΑΤ σε χώρο Ασύλου αποτελεί την πρώτη ένδειξη του τί σημαίνει για αυτούς “εθνική σωτηρία” και κυβέρνηση συνεργασίας, η τρομοκρατία δηλαδή του λαού, η καταστολή των φοιτητών και του κόσμου της εργασίας. Μπορεί για αυτούς το Άσυλο να ανήκει στο παρελθόν αλλά για εμάς, το φοιτητικό κίνημα, το εργατικό και εν γένει το λαικό κίνημα, το Άσυλο είναι ζωντανό, προπύργιο των αγώνων μας και της αντυίστασης μας απέναντι στην κυβερνητική πολιτική που δολοφονεί εργαζομένους σε πανεργατικές πορείες και εξαθλιώνει την κοινωνία.

 Σήμερα που το σύνθημα ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ είναι όχι απλά επίκαιρο αλλά πραγματικότητα, το λαικό κίνημα με κόμβο την παλλαική πορεία της 17ης Νοέμβρη θα υπερασπιστεί τα κεκτημένα του λαού, ένα από τα πιο ιστορικά των οποίων αποτελεί το Άσυλο των κοινωνικών αγώνων.

 – Όχι στην καταπάτηση του Άσυλου.

– Απαιτούμε καταγγελία του γεγονότος από το σύνολο της ακαδημαικής κοινότητας (Σύγκλητος, Τμήμα καθηγητών, Κοσμητεία) αλλά και από κάθε φοιτητικό σύλλογο.

– Να παραιτήθει ο φασίστας Καμίνης, ο δήμαρχος του Μνημονίου, των απεργοσπασιών και των απολύσεων.

Το πογκρόμ κατά των μεταναστών σχεδιαζόταν ήδη από το 1997

ΜΕ ΤΙΣ ΠΛΑΤΕΣ ΤΩΝ ΑΣΤΥΝΟΜΙΚΩΝ ΔΥΝΑΜΕΩΝ Η ΝΑΖΙΣΤΙΚΗ ΟΜΑΔΑ «ΧΡΥΣΗ ΑΥΓΗ» ΕΦΑΡΜΟΖΕΙ ΤΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΧΡΟΝΙΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΤΗΣ ΣΤΟ ΚΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Του ΔΗΜΗΤΡΗ ΨΑΡΡΑ

Το κανάλι «Προστασίας της ΕΛΑΣ», γνωστό και ως Mega, ανέλαβε πριν από δέκα μέρες να βάλει στη θέση του τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη, ο οποίος τόλμησε να αντιδράσει μετά την άγρια επίθεση των αστυνομικών μονάδων σε ειρηνικούς διαδηλωτές και τον βαρύ τραυματισμό ενός νέου.

Και μετά το Mega, ήρθε η ώρα του ΛΑΟΣ (Καρατζαφέρης την Κυριακή, Γεωργιάδης τη Δευτέρα) να ζητήσουν την παραίτηση του υπουργού που είχε την «απρονοησία» να μιλήσει για τη βία που ασκούν οι αστυνομικές δυνάμεις σε βάρος πολιτών και να φτάσει στην παραδοχή ότι ίσως χρειάζεται να διαλυθεί και κάποια υπηρεσία «όσο ισχυρή, αποτελεσματική ή δημοφιλής κι αν εμφανίζεται» και να συγκροτηθεί από την αρχή, «παρά να λειτουργεί σε ένα ιδιόμορφο καθεστώς ανοχής που εξυπηρετεί από την μια πλευρά κάποιες ατομικές συμπεριφορές ανυπακοής, απειθαρχίας, αυθαιρεσίας, βίας και κατάχρησης εξουσίας».

Προφανώς ο υπουργός κάτι παραπάνω θα γνωρίζει για τους υφισταμένους του. Αλλά δεν έχουν περάσει παρά τρεις μήνες από τις αρχές Φεβρουαρίου, όταν ο ίδιος υπουργός είχε προκαλέσει σάλο με μια άλλη ομολογία, ότι δηλαδή για να αντιμετωπίσει τα κρούσματα βίας που πύκνωναν στην περιοχή του Αγίου Παντελεήμονα είχε απευθυνθεί… στη «Χρυσή Αυγή». «Προσπαθούμε να έρθουμε σε επαφή με τη “Χρυσή Αυγή” και με άλλες ομάδες που υπάρχουν εκεί, ώστε να μην προβαίνουν σε βιαιότητες» είχε δηλώσει ο κ. Παπουτσής στην επιτροπή της Βουλής που ασχολείται με προβλήματα δημόσιας τάξης. Και μάλιστα είχε προσθέσει περίλυπος: «Περιττό να σας πω ότι δεν έχουμε βρει ευήκοα ώτα».

Ο κ. Παπουτσής δεν είναι αφελής. Και είναι από τους λίγους υπουργούς της σημερινής κυβέρνησης που έχει προσωπική εμπειρία από το φοιτητικό κίνημα και τη δράση των ναζιστικών ομάδων. Φαίνεται, όμως, ότι παρασύρθηκε κι αυτός από το ιστορικό κεκτημένο των υπηρεσιών του υπουργείου του, δηλαδή την άτυπη αλλά σταθερή συνεργασία των επιτελών των ΜΑΤ με τις ομάδες κρούσης της ναζιστικής οργάνωσης. Το ζήτημα είναι γνωστό (βλ. Ιός, «Οι μελανοχίτωνες της ΕΛΑΣ», «Κ.Ε.», 10.2.2008), όπως γνωστή είναι και η αυθόρμητη τάση πολλών νέων αστυνομικών να καλοβλέπουν την ένταξή τους στο χώρο της μαχητικής ακροδεξιάς (βλ. Ιός, «Ο εσωτερικός εχθρός της ΕΛΑΣ», «Κ.Ε.» 23.3.2008), αλλά και το ιστορικό παρελθόν αυτής της σχέσης (βλ. Ιός, «Τα κάτω άκρα της αστυνομίας», «Κ.Ε.» 27.9.1998). Εδώ και χρόνια η «Χρυσή Αυγή» έχει πάρει σαφή ρόλο στους σχεδιασμούς της αστυνομίας όταν αυτοί αφορούν αντιμετώπιση διαδηλωτών στο κέντρο της πόλης ή και την τρομοκράτηση ομάδων μεταναστών.

Θεώρησε, λοιπόν, ο κ. Παπουτσής ότι στο πλαίσιο αυτής της συνεργασίας θα «φιλοτιμηθούν» οι Χρυσαυγίτες και θα σταματήσουν τις «βιαιότητες», δηλαδή την εγκληματική τους δράση. Ισως, πάλι, ο αρμόδιος υπουργός και όλη η κυβέρνηση να θαμπώθηκε με το 5% του φίρερ Μιχαλολιάκου στο Δήμο της Αθήνας ή και να θεώρησε ότι δεν κάνει κακό να πάρει 1-2% στις εκλογές η «Χρυσή Αυγή», αφού από τη Νέα Δημοκρατία θα τα κόψει. Το αποτέλεσμα δεν ήταν μόνο να μετατραπεί το δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας σε κακέκτυπη μικρογραφία του Ράιχσταγκ τις τελευταίες μέρες της Δημοκρατίας της Βαϊμάρης, αλλά να γνωρίσει το κέντρο της Αθήνας ένα πρωτοφανές πογκρόμ εναντίον μεταναστών, με αφορμή την άγρια δολοφονία του 44χρονου στην οδό Ηπείρου.

Οι ναζιστικές συμμορίες δεν αρκούνται πλέον στο ρόλο του κομπάρσου δίπλα στα ΜΑΤ ούτε στην ανάμειξή τους με τους μη ένστολους ασφαλίτες, όπως έκαναν πριν από λίγες δεκαετίες οι περιβόητοι «αγανακτισμένοι πολίτες» στο πλάι των ΜΕΑ. Εχουν ήδη θέσει σε εφαρμογή το σχέδιο ένοπλης περιφρούρησης (διάβαζε κατάκτησης) του κέντρου της Αθήνας και άλλων περιοχών της χώρας, κάτω από τη σιωπηρή επιδοκιμασία όσων νομίζουν ότι θα επιπλεύσουν από τη σύγκρουση των «άκρων».

Είναι το σχέδιο που είχε από καιρό διατυπώσει από τις στήλες της εφημερίδας «Χρυσή Αυγή» ένας από τους τακτικούς της αρθρογράφους (10.5.1997). Με τίτλο «Πολιτοφυλακή» το άρθρο περιγράφει σκηνές βίαιου κυνηγητού «Αλβανών ληστών» από ομάδες κουκουλοφόρων Ελλήνων. Μια πραγματική Κου Κλουξ Κλαν αλά ελληνικά: «Εντός ολίγου ο επικεφαλής των κουκουλοφόρων που επέτυχον την σύλληψιν, εις μετρίου αναστήματος και σιωπηλός άνδρας, κρατών ρόπαλον του αμερικανικού παιγνίου μπέιζ μπολ πλησίασε την σειράν των Αλβανών υπανθρώπων που εκρατούντο από τους υπολοίπους κουκουλοφόρους. Χωρίς λέξιν ή ύβριν ή επιφώνημα ανεβοκατέβασε το ρόπαλον τέσσαρας φοράς εις έκαστον των παρανόμων και τους αφήκε με σπασμένους τους αγκώνας των χειρών και τα γόνατα των ποδών των». Το γεγονός που περιγράφεται είναι βέβαια φανταστικό. Ομως ο αρθρογράφος δεν αφήνει καμιά αμφιβολία για τις προθέσεις της οργάνωσής του: «Ούτως εν μια νυκτί ελύθη το μέγα πρόβλημα των λαθρομεταναστών απατεώνων και ληστών των μερικώς καλυπτομένων από το ίδιον το Ελληνικόν κράτος. Το ως άνω σενάριον θα ημπορούσε να γίνει και πραγματικότης. […] Οταν οι άλλοι δεν κάνουν αυτό που πρέπει, κάντο εσύ! […] Ας σκεφθούν σοβαρά οι φορολογούμενοι πολίτες ότι επιβάλλεται να δημιουργήσουν επιτροπές πολιτοφυλάκων καθ’ άπασαν την επικράτειαν».

Από το μακρινό 1997, όταν πρωτοδιατυπώθηκε αυτό το σχέδιο των «Πολιτοφυλακών» η «Χρυσή Αυγή» έχει επιχειρήσει πολλές φορές να θέσει σε εφαρμογή το αιματηρό της σχέδιο. Στελέχη της έχουν κατηγορηθεί δεκάδες φορές για απρόκλητες επιθέσεις και μαχαιρώματα με θύματα κάθε είδους «στόχους»: μετανάστες, αριστερούς φοιτητές, κάποιον με παλαιστινιακό μαντίλι, έναν που δεν τους άρεσε η φάτσα του… Στην πιο άγρια απ’ αυτές τις επιθέσεις λίγο έλειψε να χάσει τη ζωή του ο φοιτητής Δημήτρης Κουσουρής και τραυματίστηκαν σοβαρά δυο σύντροφοί του. Η απόφαση του εφετείου που έχει τελεσιδικήσει αποδίδει στον υπαρχηγό της «Χρυσής Αυγής» και σε ομάδα κρούσης της οργάνωσης τη δολοφονική επίθεση, αφαιρώντας κάθε δημοκρατική νομιμοποίηση από όσους καλοβλέπουν σήμερα μια άτυπη συνεργασία ΕΛΑΣ-«Χρυσής Αυγής», όπου στη ναζιστική ομάδα θα ανατίθεται η «βρομοδουλειά» με αντίτιμο τα στραβά μάτια της αστυνομίας.

Αλλά τα τελευταία χρόνια οι επιθέσεις της «Χρυσής Αυγής» αναβαθμίστηκαν σε μαζικά πογκρόμ. Οι πρώτες δοκιμές έγιναν το 2004, τη βραδιά των πανηγυρισμών για το Euro 2004, όταν χρυσαυγίτες της «Γαλάζιας Στρατιάς» πρωταγωνίστησαν στο ομαδικό λιντσάρισμα μεταναστών που επιχείρησαν να γιορτάσουν κι αυτοί τη μεγάλη επιτυχία της εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου μαζί με τους «γηγενείς». Και δυο μήνες αργότερα, με αφορμή τον ποδοσφαιρικό αγώνα Αλβανίας-Ελλάδας οι ίδιοι έδωσαν τον τόνο στο πανελλαδικό αντιαλβανικό πογκρόμ με έναν νεκρό και δεκάδες τραυματίες.

Ο τελευταίος σταθμός σ’ αυτή την κλιμάκωση της νεοναζιστικής βίας είναι η κατάληψη ορισμένων περιοχών του κέντρου και η άσκηση ειδικού καθεστώτος «ασφάλειας» που ξεκινά από τραμπουκισμούς εναντίον εκπροσώπων της αριστεράς (Αλαβάνος, Πορτάλιου) και φτάνει μέχρι το πογκρόμ της περασμένης βδομάδας. Με πρότυπο τη δράση των χιτλερικών S.Α., της παραστρατιωτικής δηλαδή οργάνωσης που στήριξε την τρομοκρατία του ναζιστικού κόμματος μέχρι την κατάκτηση της εξουσίας, οι ομάδες αυτές επιδιώκουν να δράσουν ως καταλύτες σε ρατσιστικά επεισόδια και να παρασύρουν τους απελπισμένους κατοίκους «να πάρουν την κατάσταση στα χέρια τους».

Μετά την εκλογική του επιτυχία στο Δήμο της Αθήνας ο υποψήφιος φίρερ είχε περιγράψει και μια ιδιότυπη ΣΔΙΤ μεταξύ Δήμου και «Χρυσής Αυγής»: «Τρία ευρώ το μήνα να δίνει κάθε αθηναίος πολίτης, συγκεντρώνεται ένα ποσό τριών εκατομμυρίων ευρώ. Θα φτιάξουμε ιδιωτικές εταιρείες ασφάλειας από μέλη του κόμματός μας. Θα ζητήσουμε άδειες οπλοφορίας, όπως έχουν πολλοί μεγαλοεπιχειρηματίες τέσσερις και πέντε οπλοφόρους. Γιατί να μην έχει κι ο Δήμος Αθηναίων 200 ενόπλους να προστατεύουν τη ζωή των πολιτών του;» (συνέντευξη στον Νίκο Χατζηνικολάου, 27.9.2010). Η κυνική αυτή δήλωση ανασκευάστηκε λίγες ώρες αργότερα, αλλά πριν από λίγες μέρες η ιστοσελίδα της οργάνωσης την επανέφερε, ως δικαιωμένη από τα πράγματα.

Με εξαίρεση τη δολοφονία του 21χρονου από το Μπανγκλαντές -την οποία καταδίκασε επιδεικτικά, φροντίζοντας βέβαια να αποκλείσει την περίπτωση να πρόκειται για ρατσιστικό έγκλημα- η «Χρυσή Αυγή» είναι η πρώτη φορά που παραδέχεται τη σχέση της με επεισόδια σαν κι αυτά της περασμένης βδομάδας. Στις σχετικές της ανακοινώσεις μιλάει για Ελληνες και διαχωρίζει τους «εθνικιστές», δηλαδή τα μέλη της, ενώ τα μαχαιρώματα αποδίδονται σε «ανθελληνικό» δάκτυλο των «προδοτών δημοσιογράφων».

Βέβαια αυτό που κάνει η ναζιστική ομάδα στις γειτονιές της Αθήνας δεν είναι μόνο το αιματηρό κυνηγητό των μεταναστών. Λόγω της ειδικής σχέσης που διατηρούν πολλά στελέχη της με τον κόσμο της νύχτας, η «Χρυσή Αυγή» έχει αναπτύξει και άλλου είδους δεσμούς με τις τοπικές κοινωνίες και τα αστυνομικά τμήματα των περιοχών αυτών. Αυτοί οι δεσμοί είναι που οδήγησαν και τον φίρερ Μιχαλολιάκο να σκεφτεί τις περιπολίες πληρωμένων μπράβων στο κέντρο.

Πριν από το Πάσχα ανακοινώθηκε η σύλληψη ενός στελέχους της οργάνωσης με την κατηγορία μιας άγριας διπλής δολοφονίας στο Χαλάνδρι, στην οποία είχε δοθεί μεγάλη δημοσιότητα λίγους μήνες νωρίτερα. Ενδιαφέρον έχει η αντίδραση της οργάνωσης, η οποία παραδέχεται τη σχέση της με τον συλληφθέντα, αλλά επικαλείται τη… δεοντολογία!

«Σε μία υπόθεση, η οποία είναι προφανές ότι δεν έχει τον ελάχιστο πολιτικό χαρακτήρα, κάποιοι οι οποίοι ευρίσκονται σε διατεταγμένη υπηρεσία λάσπης, σε απόλυτη συνεργασία με τα παπαγαλάκια που βρίσκονται σε άμεση επαφή και οι οποίοι παριστάνουν τους δημοσιογράφους προσπαθούν να της δώσουν (διά των εντυπώσεων…) πολιτικό χαρακτήρα! Αγνοούν το γεγονός ότι για κάθε κατηγορούμενο υπάρχει το τεκμήριο της αθωότητας. Αλλά ενώ ως γνωστόν είναι υποχρεωμένοι να μην αποκαλύψουν το όνομα του κατηγορουμένου, επειδή αυτό το απαγορεύει η αρχή των προσωπικών δεδομένων, σπεύδουν και γράφουν στα μπλογκ ότι αυτός υπήρξε υποψήφιος… της «Χρυσής Αυγής». Λες και αυτό έχει καμιά σχέση με την υπόθεση… Μάλιστα, όπως πληροφορούμεθα γνωστή κίτρινη φυλλάδα αναμένεται αύριο να έχει το θέμα πρωτοσέλιδο» (19.4.2011).

Οχι μόνο πρωτοσέλιδο δεν έγινε το θέμα, αλλά με εξαίρεση κείμενο του Βασίλη Λαμπρόπουλου στο «Βήμα» η υπόθεση θάφτηκε εντελώς. Και όμως, ανεξάρτητα από τη δικαστική έκβαση της υπόθεσης, το θέμα έχει εξαιρετικό δημοσιογραφικό ενδιαφέρον. Γιατί αποκαλύφθηκε ότι το ηγετικό αυτό στέλεχος της «Χρυσής Αυγής» (υποψήφιος «περιφερειάρχης» στις πρόσφατες εκλογές) πρωταγωνιστούσε στη δράση της οργάνωσής του στον Αγιο Παντελεήμονα, ενώ το «καφέ-μπαρ» που είχε ανοίξει στην πλατεία με τον αδελφό του λειτουργούσε κατά περιόδους ως ορμητήριο των ομοϊδεατών του. Ο ίδιος είχε συλληφθεί με την κατηγορία της διακεκριμένης οπλοκατοχής το Φεβρουάριο του 2010, αλλά το όνομά του αναφέρεται και στην πολυδαίδαλη δικογραφία της δολοφονίας του επιχειρηματία της νύχτας Μπάμπη Λαζαρίδη. Καταθέσεις μαρτύρων τον εμφανίζουν ως μπράβο του Λαζαρίδη, τον σχετίζουν με «συμβόλαια θανάτου», με πυροβολισμούς, βόμβες και καψίματα αυτοκινήτων.

Ολα αυτά μένουν να αποδειχτούν, όμως μαρτυρούν για το χώρο δράσης της οργάνωσης και των στελεχών της, ενώ η σιωπή των μέσων ενημέρωσης μπορεί να αποδοθεί μόνο στον τρόμο που έχει κατορθώσει να επιβάλει η οργάνωση.

Αν η πολιτική ευθύνη για την ανάδειξη της «Χρυσής Αυγής» ανήκει στο σύνολό της στις κυβερνήσεις ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., ο Δούρειος Ιππος για τη μετατροπή της περιθωριακής γκρούπας σε κόμμα δεν είναι άλλος από το ΛΑΟΣ. Μπορεί ο κ. Καρατζαφέρης να καταγγέλλει σήμερα με κάθε ευκαιρία τη «Χρυσή Αυγή» και τα «άκρα», αλλά ήταν αυτός που άνοιξε στη ναζιστική ομάδα την κερκόπορτα του δημοκρατικού πολιτικού συστήματος, όταν την καλούσε να συστρατευθεί μαζί του για την κατάκτηση της εξουσίας, την εποχή που βρισκόταν ακόμα στη Ν.Δ. Αλλωστε δεν είναι πολύ μακριά η εποχή που μια δυναμική μερίδα του ΛΑΟΣ, το Ελληνικό Μέτωπο του Μάκη Βορίδη είχε κατέβει στις εκλογές («Πρώτη Γραμμή», βουλευτικές 2000) σε συμμαχικό σχήμα υπό τον φίρερ Κώστα Πλεύρη, τον ίδιο που είχε υποστηριχτεί ένα χρόνο νωρίτερα από τη «Χρυσή Αυγή» για να γίνει ευρωβουλευτής («Πρώτη Γραμμή», 1999).

Και όσοι δυσκολεύονται να βρουν φυσιογνωμικές ομοιότητες μεταξύ του σαλονάτου και παραθυράτου Βορίδη και του κακέκτυπου χιτλερίσκου Μιχαλολιάκου ας αρκεστούν στις πολιτικές και ιδεολογικές συγγένειες. Γιατί ο πρώτος διαδέχτηκε τον δεύτερο στην αρχηγία της νεολαίας ΕΠΕΝ, εκεί που τον είχε διορίσει ο έγκλειστος δικτάτορας Παπαδόπουλος, ενώ ο δεύτερος διαδέχτηκε τον πρώτο στην καρδιά του Λεπέν και ανέλαβε ως «Χρυσή Αυγή» να εκπροσωπήσει στην Ελλάδα το γαλλικό Εθνικό Μέτωπο και τις ρατσιστικές απόψεις του.

Βέβαια ο κ. Καρατζαφέρης δεν παύει να κατακεραυνώνει «τα άκρα» για να εμφανιστεί ο ίδιος μεσαίος, αλλά οι προσεκτικοί του ακροατές θα θυμούνται ότι μέχρι να πείσει τον Βορίδη να προσχωρήσει στο κόμμα του τον αποκαλούσε κι εκείνον ακραίο, για να αποσείσει τον χαρακτηρισμό ακροδεξιός: «Αν θέλουν να βρουν Ακροδεξιά ας ψάξουν στο 0,8% του κ. Βορίδη. Αυτός είναι στην ομάδα του κ. Λεπέν. Εγώ ανήκω στην ευρωπαϊκή Δεξιά» (Τύπος της Κυριακής, 27.10.02). Αλλά και σήμερα, την ίδια ώρα που ακολουθώντας τη γνωστή τακτική του «διπλού λόγου», ο κ. Καρατζαφέρης και οι συνεργάτες του εμφανίζονται ως γνήσιος «μεσαίος χώρος», το τηλεοπτικό τους κανάλι συνεχίζει τη διάδοση της ακροδεξιάς προπαγάνδας. Οι τηλε-πωλητές προπαγανδίζουν συνωμοτικές θεωρίες μίσους και προβάλλουν τους ίδιους ακροδεξιούς συγγραφείς όπως μέχρι σήμερα. Μάλιστα στους παλιούς προπαγανδιστές έχουν προστεθεί και νέοι αστέρες, όπως το στέλεχος της Ν.Δ. που καλούσε συνέχεια στην εκπομπή του (σε άλλο κανάλι) τον Μιχαλολιάκο και τώρα μιλά για «ελληνόψυχους» και υμνεί το ΛΑΟΣ και τον αρχηγό του.

Η κύρια όμως ευθύνη ανήκει στα μεγάλα μέσα ενημέρωσης, τα ίδια που εδώ και χρόνια εθελοτυφλούν μπροστά στο φαινόμενο της ρατσιστικής ναζιστικής βίας, ενώ ακόμα και σήμερα αποφεύγουν να μιλήσουν για τη «Χρυσή Αυγή», αναφέρονται γενικώς σε «ακροδεξιούς», ενώ ορισμένα απ’ αυτά (π.χ. Alpha) καλύπτουν τα χαρακτηριστικά των δραστών του πογκρόμ και αφήνουν ακάλυπτα τα πρόσωπα των μεταναστών-θυμάτων!

Πού κολλάνε όλα αυτά με την πολιτική της κυβέρνησης και την κλιμάκωση της αστυνομικής βίας απέναντι σε ειρηνικούς διαδηλωτές; Απ’ ό,τι φαίνεται, σε κάποια κεντρικά επιτελεία έχει ωριμάσει η ιδέα ότι μόνος τρόπος να προληφθεί η γενικευμένη λαϊκή αντίδραση είναι να μεταμορφωθεί η Αθήνα σε πεδίο μάχης μεταξύ των «άκρων», έτσι ώστε να αποθαρρύνονται οι πολίτες από μαζικές μορφές διαμαρτυρίας στην ασφυκτική πολιτική του μνημονίου. Να μεταφερθεί, δηλαδή, στην κοινωνική ζωή της πόλης η εμπειρία των γηπέδων, που άδειασαν όταν το πάνω χέρι πήραν οι συμμορίες των χούλιγκαν.

Πηγή: Εφημερίδα Ελευθεροτυπία